2گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی
3گروه حدیث دانشگاه قرآن و حدیث
چکیده
پژوهش حاضر به منظور عرضه الگوی صبر مبتنی بر آموزه‌های اسلامی و تعیین کارآمدی آن بر به‌باشی روان‌شناختی انجام شد. فرض این پژوهش آن است که آموزش صبر، سبب افزایش به‌باشی روان‌شناختی می‌شود. در این پژوهش مبتنی بر مؤلفه‌ها و روش‌های افزایش صبر که بر اساس الگوی شادکامی پسندیده (1395) به دست آمد، برنامه‌ای نه‌جلسه‌ای تدوین شد. طرح این تحقیق به صورت نیمه‌آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل بود. برای این منظور 26 نفر از زنان خانه‌دار در یکی از سرای محله‌های منطقه ۲۲ استان تهران از طریق پرسش‌نامه به‌باشی روان‌شناختی انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه ۱۳ نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. بعد از انجام پیش‌آزمون از هر دو گروه، گروه آزمایشی، ۹ جلسه در کلاس آموزش صبر شرکت کردند و در این مدت گروه کنترل در معرض هیچ آموزشی قرار نگرفت. مقایسه هر دو گروه با استفاده از مدل آماری تحلیل کوواریانس انجام گرفت. تحلیل و مقایسه نتایج پیش‌آزمون و پس‌آزمون گروه آزمایش و کنترل نشان داد به‌باشی روان‌شناختی در گروه آزمایش ارتقا یافته است، در حالی که در نتایج پیش‌آزمون و پس‌آزمون گروه کنترل افزایشی دیده نشد. افزایش به‌باشی روان‌شناختی پس از گذشت 45 روز نیز ماندگار بود. از این‌رو، مداخله و برنامه آموزشی صبر با تأکید بر آموزه‌های اسلامی در به‌باشی روان‌شناختی زنان مؤثر است. نتیجه اینکه می‌توان با آموزش صبر مبتنی بر آموزه‌های اسلامی، به‌باشی زنان خانه‌دار را افزایش داد.
The efficacy of patience training based on the patience component of the Islamic model of Happiness on well-being of housewives
چکیده [English]
The present research aimed to introduce a model of patience based on Islamic teachings and to explore its efficacy on psychological well-being of housewives. It was hypothe-sized that patience education would cause improved psychological well-being. A nine-session program was designed that was based on the components and methods of improving patience which was yielded according to Pasandideh’s (2016) model of happiness. This is a pseudo-experimental designed study with pre-post tests and control group. In doing so, 26 housewives in a neighborhood home of the district 22 of area of Tehran province were elected by answering to psychological well-being questionnaire, and were randomly assigned in two groups of 13: experimental control groups. After administering the pre-test for both groups, the experimental group received the training in 9 sessions whereas the control group received no training. The two groups were compared using the analysis of covariance method. The analysis and comparison of findings of pre- and post- tests of the experimental and control groups showed increased psychological well-being in experimental group while there was no increase in the pre/post- tests of the control group. The increase in psychological well-being remained after 45 days. Thus, the Islamic-based educational program and intervention of patience is effective in well-being of women. It was that concluded that we are able to improve the level of psychological well-being of housewives trough Islamic based education of patience.
ابتدای صفحه