بررسی آزمایشی اثر نیایش بر نشاط و امید

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روان‏شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران

2 استادیار گروه روان‏شناسی، دانشگاه قرآن و حدیث، قم، ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر نیایش بر نشاط و امید بوده است. به منظور اجرای این پژوهش، از طرح آزمایشی استفاده شد. 106 شرکت‏ کننده به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. با استفاده از داستان در هر دو گروه موقعیتی ایجاد شد که در آن سنجش امید و نشاط موضوعیت پیدا کرد. داستان با استفاده از پرسش‏نامه باز - پاسخ انتخاب شد. گروه آزمایش افزون بر داستان، متنی نیایشی را خواندند که برگرفته از نیایش امام سجاد علیه السلام و به زبانی روان و امروزی بود. سپس با سنجش امید و نشاط از طریق صوت افراد، اثر نیایش بررسی شد. نتایج، فرضیه اثرگذاری نیایش بر نشاط و امید را تأیید نکرد. در تفسیر این یافته می‏توان گفت نیایشِ لحظ ه‏ای برای ایجاد حالت نشاط و امید کافی نیست و برای تأثیر بیشتر لازم است نیایش استمرار داشته باشد تا شخصیت خدابین فرد شکل گیرد و نیایش عمدتاً فرآیند یکپارچه ‏کردن شخصیت خدابین است. ممکن است تأثیر نیایش بر هیجان ‏های مثبت، در چارچوب تأثیر کلان و نه خُرد نیایش مطرح باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

An experimental study of effect of prayer on vitality and hope

نویسندگان [English]

  • Leila Bagheri 1
  • Mohammadreza Hasanzade-Tavakkoli 2
1 PhD Student of Psychology, Islamic Azad University, Qom, Iran
2 Assistant Professor at The Department of Psychology, Quran and Hadith University, Qom, Iran
چکیده [English]

The aim of this research has been to investigate the effect of prayer on vitality and hope. In doing so, an experimental design was applied. A sample of 106 participants randomly divided into experimental and control groups. Using story/scenario among both groups, a situation was created in which we could measure vitality and hope. The story was selected with an open-ended questionnaire. Besides the story, the experimental group read a prayer text from the book called “Sahife Sajjadie”; the prayer for the purpose of this research was re-written in a fluent and contemporary language. Using the participant voice, the effect of prayer on hope and vitality were measured. Results did not confirm the research hypothesis, that prayer effects vitality and hope. These findings may suggest that momentarily prayer would not be sufficient to increase state vitality and state hope; for further effects, continuation of prayer is needed to form a God-seeing personality. Prayer is a process of integrating God-seeing personality. The effect of prayer on positive emotions could be on macro level, rather than micro level.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Prayer
  • Hope
  • Vitality
  • Experimental effect